Razvoj pokreta prava Prirode u 20. i 21. Veku

Usvajanjem Univerzalne Deklaracije o ljudskim  pravima 1948. godine globalno je formalizovano priznavanje širokih kategorija neotuđivih ljudskih prava. Tu se ubraja priznanje da se „sva ljudska bića rađaju slobodna i jednaka u dostojanstvu i pravima“, da „ svako ima pravo na život, slobodu i ličnu sigurnost”, svako ima pravo na efikasan pravni lek od nadležnih nacionalnih sudova za dela koja krše dodeljena osnovna prava”.

Decenijama kasnije, profesor prava USC Christopher Stone pozvao je da se prizna pravni status i povezana prava iz prirodnog sveta, u skladu sa „ uzastopnim proširivanjem prava” kroz pravnu istoriju. [75] [78]

Kao što je učinjeno u Deklaraciji o ljudskim pravima(UDLJP), Stone je izneo neophodne elemente učešća prirode u ljudskim pravnim sistemima, opisujući takav pravni sistem kao nužno uključujući: prepoznavanje povreda koje podležu odšteti od strane javnog tela, postojanje mogućnosti pokretanja pravnih radnji (sa starateljima koji deluju u ime fizičkog lica), naknade izračunate za sopstvenu štetu fizičkog lica i olakšica u korist oštećenog fizičkog lica. [75] [3]

Pored Stone-ovog pravnog rada, drugi pokretači pokreta za prava prirode krajem 20. i početkom 21. veka uključuju autohtone perspektive i rad pokreta za autohtona prava; [22] [79] radovi Arnea Naess-a i Deep Ecology pokreta; [80] [ ] Pravni poziv Thomasa Berrija iz 2001. godine na priznavanje zakona prirode kao „primarnog teksta“; [2] [82] objavljivanje knjige „Divlji zakon“ Cormaca Cullinana 2003. godine, praćeno stvaranjem istoimenog pravnog udruženja u Velikoj Britaniji; [ 1] rastuća zabrinutost zbog korporativne moći kroz širenje pravne ličnosti za korporacije; [2] usvajanje od strane američke zajednice lokalnih zakona koji se bave prirodnim pravima; stvaranje Globalne alijanse za prava prirode u 2010. godini (neprofitna prava koja unapređuju zaštitu prirode u celom svetu); i rastuća globalna zabrinutost zbog gubitaka vrsta, uništavanja ekosistema i egzistencijalne pretnje zbog klimatskih promena. [83] [84]

Ovi i drugi faktori podržali su razvoj Univerzalne deklaracije o pravima majke Zemlje (UDRME) iz 2010. [85] [86] [87] UDRME su usvojili predstavnici 130 država na Svetskoj narodnoj konferenciji o klimatskim promenama i pravima majke Zemlje, sazvanoj u Boliviji, usled zabrinutosti mnogih zbog razočaravajućih rezultata pregovora na Konferenciji o klimatskim promenama u Kopenhagenu 2009. godine. [88] [65] Baš kaošto su  U. N. prepoznale ljudska prava koja proizilaze iz samog postojanja, tako je i UDRME utvrdila da su „inherentna prava Majke Zemlje neotuđiva po tome što proizilaze iz istog izvora, tj samog postojanja”. [89] Kao i UDHR, UDRME brani entitet koji nosi prava (prirodu i njene elemente) od prekomernosti upravnih vlasti. Ova prava uključuju, između ostalog, priznanje da „Majka Zemlja i sva bića od kojih je sastavljena imaju pravo na život i postojanje“ [89], kao i „pravo na potpuno  ”. UDRME dodaje da „svako biće ima pravo na svoje mesto i da „igra svoju ulogu” u skladnom funkcionisanju Majke Zemlje”. [89] [1]

Kao što se prava zaštićena UDLJP-om sprovode preko „prava na efikasan pravni lek nadležnih nacionalnih sudova“, [90] tako i UDRME zahteva od ljudi i njihovih institucija da „prepoznaju i promovišu punu primenu i sprovođenje prava i obaveza priznatih u ovoj deklaraciji”. [89] Štaviše, poziva države da „osnaže ljude i institucije da brane prava Majke Zemlje i svih bića”. [89] [12]

Predsednik Bolivije Evo Morales pozvao je tadašnjeg Generalnog sekretara U. N.-a Ban Ki-Moon-a da  postavi pred U.N. usvajanje Universal Declaration of Rights of Mother Earth – UDRME / Univerzalna Deklaracija Prava Majke Prirode, kao prioritet. [91] Iako ta preporuka treba da bude razmatrana, UDRME je od tada služila za informisanje drugih međunarodnih i nacionalnih napora, kao što je Rezolucija Međunarodne unije za zaštitu prirode (IUCN) iz 2012. godine, koja predlaže Univerzalnu deklaraciju o pravima prirode. 

Uključivanje prava prirode usvojeno je na IUCN Svetskom kongresu zaštite na Havajima (2016). [92] [86] [93]

Od 2019. godine prava prirode odražavala su se u ugovorima, ustavima, sudskim odlukama i zakonskim i upravnim zakonima na svim nivoima vlasti. [94] [69] Craig Kauffman, profesor političkih nauka na Univerzitetu u Oregonu i naučnik koji se bavi prirodnim pravima i globalnom upravljanju, tvrdi da evoluirajuća prava prirodnih inicijativa i mreža predstavljaju „ važan novi globalni pokret” koji proizilaze iz „neformalnog sistema globalnog upravljanja (. . . ) koji su izgradili građani razočarani neuspehom vlada da preduzmu snažnije mere za rešavanje dvostruke krize klimatskih promena i gubitka biodiverziteta”.[69]

ZAKONI O PRAVIMA PRIRODE

Početkom 2000-ih došlo je do značajnog „širenja” prava prirode, u vidu ustavnih odredbi, ugovornih sporazuma, nacionalnih i podnacionalnih statuta, lokalnih zakona i sudskih odluka. [69] Od 2019. godine zakoni o prirodnim pravima postoje u 12 zemalja, [95] nekoliko američkih Plemenskih nacija i desetine gradova i okruga širom Sjedinjenih Država. [96] [67] [13] Ukupan broj zemalja sa postojećim odredbama  o prirodi ili pravnim odredbama u pripremi bio je 28 od 2019. [69] [70]

UGOVORI (Treaties)

Novi Zeland

Legal standing for natural systems in New Zealand arose alongside new attention paid to long-ignored treaty agreements with the indigenous Maori

Pravni status prirodnih sistema na Novom Zelandu nastao je uporedo s novo-posvecenom pažnjom dugo ignorisanim ugovorima sa autohtonim Maorima

U avgustu 2012. sporazumom potpisanim sa Maorima, ivi reka Vhanganui i njene pritoke priznate su kao pravno lice, odnosno kao „nedeljiva i živa celina“ sa sopstvenim stavom. [100] [97] Nacionalni zakon Te Ava Tupua donet je u martu 2017. godine kako bi se dalje formalizovao ovaj status. [48] [96]

U 2013. godini sporazum o šumi Te Urevera na sličan je način priznao pravno lice Šume, [101] [48] Zakonom o Te Urevera u zakonu iz 2014. godine formalizovan je ovaj status. 2017. godine potpisan je sporazum sa Maorima koji je planinu Taranaki priznao kao „pravno lice, samo po sebi”. [98] [99]

Svaki od ovih događaja unapredio je autohtoni princip da su ekosistemi živa, duhovna bića sa suštinskom vrednošću, nesposobna da budu posedovana u apsolutnom smislu. [102] [ ]

USTAVNI ZAKON

Ekvador

Godine 2008, narod Ekvadora je izmenio svoj Ustav kako bi priznao urođena prava prirode ili Pachamama. Novi tekst je velikim delom nastao kao rezultat   pokreta za prava domorodaca i akcija za zaštitu Amazone, u skladu sa konceptom Sumaca Kavsai-a („buen vivir“ na španskom, „dobar život“ na srpskom), ili obuhvatajući život u harmoniji sa prirodom i sa ljudima kao delom ekosistema. [104] [105] [106]

Između ostalih odredbi, član 71. kaže da „Priroda ili Pachamama, gde se život reprodukuje i postoji, ima pravo da postoji, traje, održava se i obnavlja sopstvene vitalne cikluse, strukturu, funkcije i svoje evolucione procese“.[107] Član takođe dodaje jezik izvršenja, navodeći da „ Svaka osoba … može zahtevati poštovanje prava prirodnog okruženja pred javnim organima (…)“. [107] Ponavljajući Christophera Stona, član 72 dodaje da „Priroda ima pravo da bude potpuno obnovljena (. . . ) nezavisna od obaveze (. . . ) da nadoknadi ljudima (. . . )“. [107] [108] [3]

SUDSKE ODLUKE

Bangladeš

Visoki sud Bangladeša je 2019. godine presudio u slučaju koji se odnosi na zagađenje i ilegalni razvoj duž reke Turag, gornje pritoke Burigange. Među svojim nalazima, Visoki sud je prepoznao reku kao živo biće sa zakonskim pravima, i dalje je smatrao da se isto to pravo (prizna) primeni na sve reke u Bangladešu. Sud je naložio Nacionalnoj komisiji za zaštitu reka da bude čuvar Turaga i drugih reka. [109] [110] [111]

Kolumbija

Kolumbija nije usvojila statute ili ustavne odredbe koje se bave pravima prirode (od 2019.). Međutim, ovo nije sprečilo kolumbijske sudove da prava prirode smatraju svojstvenima. U slučaju 2016. godine, Kolumbijski ustavni sud naložio je čišćenje zagađene reke Atrato, navodeći da je priroda „istinski predmet prava koja države moraju priznati i ostvarivati (. . . ) na primeru zajednica koje ga naseljavaju ili imaju poseban odnos sa njom“. [113] Sud je dodao da su ljudi „samo još jedan događaj u dugom evolucionom lancu [i] ni na koji način (. . . ) vlasnici drugih vrsta, biodiverziteta ili prirodnih resursa ili sudbine planete“. [112] [97] [113]

  1. godine Vrhovni sud Kolumbije razmatrao je slučaj o klimatskim promenama, pokrenut od strane grupe i mladih zrelog doba koji je takođe pokrenuo pitanja osnovnih prava. Pored pravnih nalaza u vezi sa ljudskim pravima, Sud je utvrdio da je kolumbijski Amazon „subjekat prava“, koji ima pravo na zaštitu, konzervaciju, održavanje i restauraciju“. Prepoznao je posebnu ulogu koju krčenje šuma Amazona ima u stvaranju emisija gasova staklene bašte u Kolumbiji i kao pravni lek naložila je naciji i njenim administrativnim agencijama da osiguraju zaustavljanje svih krčenja šuma do 2020. Sud je dalje dodelio ovlašćenja za izvršenje tužiocima i pogođenim zajednicama, zahtevajući od agencija da izveštavaju zajednice i dajući ovlašćenje zajednicama da obaveste Sud ako agencije ne ispunjavaju svoje ciljeve koji se tiču zaustavljanja krčenja šuma. [114] [115]

Ekvador

Značajna sudska praksa širi se u Ekvadoru kako bi se primenile nacionalne ustavne odredbe koje se tiču prava prirode. Primeri uključuju tužbe u oblastima zagađenja biodigestorom, oslabljenog protoka u reci Vilcabamba i hidroenergije. [116] [117]

Indija

Kao u Kolumbiji, od 2019. godine nijedan statut ili ustavne odredbe u Indiji nisu posebno utvrdili prava prirode. Ipak, Vrhovni sud Indije 2012. godine pripremio je scenu za pokretanje predmeta koji proizilaze iz prava prirode, utvrdivši da bi se „Pravda prema životnoj sredini mogla postići samo ako odstupimo od principa antropocentričnog i okrenemo se ka ekocentričnom…ljudi su deo prirode i ne-čovek ima suštinsku vrednost“[120].  Viši sud u Utarakhandu primenio je načelo ekocentričnog zakona 2017. godine, priznajući pravnu ličnost reka i ekosistema Ganga i Yamuna i nazivajući ih „živim ljudskim entitetima“ i pravnim i moralnim licima. [121] [122] [97] Ubrzo su   usledile  i slične presude Suda,za reke koje su povezane sa glečerima, uključujući Gangotri i Yamunotri, i druge prirodne sisteme. [123] [124] Iako je Vrhovni sud Indije zadržao presudu Ganga i Yamuna na zahtev lokalnih vlasti, te vlasti su podržale predloženi pravni status u konceptu, ali su tražile smernice za sprovođenje. [125]

NACIONALNI, POD NACIONALNI I LOKALNI ZAKON

Bolivija

Nakon usvajanja jezika za zaštitu prirode u svom Ustavu iz 2009. godine, zakonodavni organ Bolivije doneo je 2010. Zakon o pravima majke Zemlje, Zakon br. 071. Bolivija je pratila ovaj široki prikaz prava prirode i Zakonom o majci Zemlji iz 2012. godine i integralnim razvojem za dobro življenje, Zakonom  broj 300, koji je pružio neke detalje o primeni u skladu sa pravima prirode.  U njemu se delimično navodi da je „kršenje prava Majke Zemlje, kao deo sveobuhvatnog razvoja Dobrog života, kršenje javnog prava i kolektivnih i individualnih prava“. [126] Iako je iskorak napred, ovaj deo izvršenja još uvek nije „porastao“ na nivo određenog mehanizma izvršenja. [ ]

Meksiko

U Meksiku su nastali državni, regionalni i lokalni zakoni i lokalne ustavne odredbe, uključujući usvajanje tih odredbi u ustavima meksičkih država Colima i Guerrero i u ustavu Meksiko Sitija. [128] [13] [129].

Uganda

Deo 1, Odeljak 4. Nacionalnog zakona o životnoj sredini u Ugandi iz 2019. godine bavi se pravima prirode, delimično navodeći da „Priroda ima pravo da postoji, opstaje, održava i obnavlja svoje vitalne cikluse, strukturu, funkcije i svoje procese u evoluciji“. Zagovornici koji su tražili uključivanje takvog jezika primetili su da se „pravo Ugande na zdravu životnu sredinu ne može ostvariti ako zdravlje same prirode nije zaštićeno,“ i da se usvajanje jezika odrazilo na „nedavne korisnosti za rastući afrički pokret za Zemaljske Pravne Nauke (Earth Jurisdiction)“. [130]

Amerika

Na lokalnom nivou, desetine uredbi sa odredbama o zaštiti prirode donete su od 2019. širom Sjedinjenih Država i u plemenskim zemljama koje se nalaze pored američke granice. [96] [131] [132] Većina je usvojena kao reakcija na određenu pretnju lokalnom blagostanju, kao što su pretnje koje predstavljaju hidraulično frakturisanje, vađenje podzemnih voda, vađenje šljunka i vađenje fosilnih goriva. Stanovnici Santa Monike u Kaliforniji proaktivno su nastojali da priznaju prirodna prava u lokalnom zakonu nakon američkih Proširenja korporativnih prava Vrhovnog suda u predmetu Citizens United v. FEC. Gradsko veće Santa Monike usvojilo je 2013. godine „Uredbu o pravima na održivost“, [135] priznajući „osnovna i neotuđiva prava“ [135] „prirodnih zajednica i ekosistema“ [135] u gradu da „postoje“ i procvetaju“ [135]. Pravilnik je naglasio da „ [c] pravna lica (. . . ) ne uživaju posebne privilegije ili ovlašćenja prema zakonu koja prava zajednice podređuju njihovim privatnim interesima“. [135] Njime su posebno definisani „ prirodne zajednice i ekosistemi“ … da uključuje „vodonosnike (izdani) podzemnih voda, atmosferske sisteme, morske vode i domaće vrste.“ [135] [21] Santa Monica je 2014. godine ažurirala svoj plan održivog grada kako bi ojačala svoju zakonitu posvećenost pravima prirode. 2018. godine Gradsko veće usvojilo je Uredbu o održivom upravljanju podzemnim vodama koja se posebno odnosi na urođena prava lokalnog vodonosnika (izdana) da buja. [ ]

MEĐUNARODNA TELA I MEKO PRAVO

Ujedinjene Nacije

Napredak u ranom 21. veku u međunarodnom „mekom pravu“ (kvazi-pravni instrumenti uglavnom bez pravno obavezujuće snage) podstakli su šire rasprave o potencijalu za integrisanje prava prirode u pravne sisteme.  Od 2019. Ujedinjene Nacije održale su devet Dijaloga Generalne skupštine pod nazivom „Zivot u Skladu sa Prirodom“ o sistemima upravljanja i filozofiji Prava Zemlje i Prirode, uključujući diskusije o pravima prirode posebno. [136] [137] Udružene U. N. Inicijativa o skladu sa prirodom i inicijativa  za prirodu kombinuju zakone o prirodnim pravima širom sveta i nude “Mrežu znanja” U. N.-a stručnjaka za sudsku praksu o  pravima Zemlje u svim disciplinama. [ ] Ovi U. N. Dijalozi i inicijativa Sklad sa prirodom mogu pružiti osnovu za razvoj usvojene U. N. Univerzalne deklaracije o pravima prirode koja bi, poput U. N. Univerzalne deklaracije o ljudskim pravima mogla da predstavlja osnovu za zakone zasnovane na pravima širom sveta. [12] Model bi mogao biti UDRME iz 2010. godine, neformalni, ali široko podržani sporazum o pravima prirode zasnovan na UDHR. [85].

Međunarodna unija za zaštitu prirode

Međunarodna unija za zaštitu prirode (IUCN; jedina međunarodna organizacija posmatrač Generalne skupštine U.N.-a sa ekspertizom u oblasti životne sredine) usvojila je 2012. godine Rezoluciju koja posebno poziva na Univerzalnu deklaraciju o pravima prirode. [139] IUCN je potvrdio svoju posvećenost pravima prirode na sledećem sastanku 2016. godine, kada je telo glasalo da se prava prirode ugrade u predstojeći, četvorogodišnji plan rada IUCN-a. [140] Podgrupa pravnih eksperata IUCN-a, Svetska komisija za pravo životne sredine, kasnije je izdala „ IUCN-ovu svetsku deklaraciju o vladavini zakona o životnoj sredini” prepoznajući da „priroda ima urođeno pravo da postoji, napreduje i evoluira. “ [141] [142]

Povezane inicijative

Razvoj jačih i aktivnijih transnacionalnih mreža za prava prirode tokom ranih 2000-ih verovatni je razlog za veće usvajanje tih zagovaranih principa u zakonu. [69] Ovo se dogodilo u bliskoj integraciji sa drugim inicijativama i pokretima za prava koji menjaju sistem, uključujući: razvoj i primenu novih ekonomskih i finansijskih modela koji teže boljem odražavanju ljudskih prava i prava prirode; [143] [144] [145] domorodačko vođstvo za unapređenje prava autohtonih naroda i prava prirode; [146] [147] [148] međunarodnih društvenih pokreta kao što je ljudsko pravo na vodu; [149] [8] unapređenje praktičnih rešenja koja su u skladu sa okvirom za zaštitu prirode, kao što je vracanje ostecene prirode u njeno originalno ‘divlje’ i zdravo stanje; [150] i izgradnja kapaciteta pokreta za prirodu, uključujući i razvoj Hub-ova za prava prirode širom sveta. [151]

Da bi ilustrovala primenu zakona o prirodnim pravima, Globalna alijansa za prava prirode osnovala je Međunarodne sudove za prava prirode. Ovi sudovi su inicijativa civilnog društva i izdaju neobvezujuće preporuke. Tribunali okupljaju prava prirode, ljudska prava i prava zastupnika autohtonih naroda u procesu sličnom Stalnim narodnim sudovima. [152]

Cilj Tribunala je da pruži zvanično javno priznanje, vidljivost i glas ljudima i prirodnim sistemima povređenim navodnim kršenjem osnovnih prava i marginalizovanim u važećem zakonu, i da ponudi model za obeštećenje za takve povrede. [153] [154] [155]

Kako se svest o pravima iz prirode i sudskoj praksi širila, razvija se novo polje akademskog istraživanja, gde su pravnici i drugi naučnici počeli da nude strategije i analize kako bi podstakli širu primenu takvih zakona, posebno u svetlu uspeha i izazova u ranoj primeni..[120][164][165]

U popularnoj kulturi

Dokumentarni film Prava prirode: Globalni pokret 2018, koji su režirali Isaac Goeckeritz, Hal Crimmel i Valeria Berros istražuje izazove stvaranja novih pravnih struktura u vezi sa pravima prirode.

Dokumentarni film pod naslovom Nevidljiva ruka o pokretu za prava Prirode, koji su režirali Joshua Boaz Pribanic i Melissa Troutman iz Public Heralda, objavljen je 2020. godine, u izvršnoj produkciji i pripovesti glumca Marka Ruffala. [166] Dobitnik je četiri nagrade za najbolji dokumentarni film, u zvaničnoj selekciji na 11 filmskih festivala.

Overstory, koji je osvojio Pulitzerovu nagradu za književnost 2019. i proveo više od godinu dana na listi bestselera Nev York Tajmsa, ispitivao je odnose sa drvećem i njegova prava. [167]

Značajna dokumenta

Beleške

  • The Sierra Club v. Slučaj Morton odlučio je Vrhovni sud Sjedinjenih Država godine. U njemu, sudija Vilijam O. Douglas je napisao izdvojeno mišljenje. [4] [16] Njegovo mišljenje je istaklo prava prirode i intelektualni doprinos Kristofera Stouna i Alda Leopolda🙂
    „(…)) Savremena briga javnosti za zaštitu ekološke ravnoteže prirode trebalo bi da dovede do prenošenja stava na ekološke objekte da tuže za svoje očuvanje. Vidite Stone,  Should Trees Have Standing? — Toward Legal Rights for Natural Objects, 45 S.. Cal. L. Rev. 450 (1972)(…).
    Inanimate objects are sometimes parties in litigation. A ship has a legal personality, a fiction found useful for maritime purposes. The corporation sole — a creature of ecclesiastical law — is an acceptable adversary, and large fortunes ride on its cases. The ordinary corporation is a „person“ for purposes of the adjudicatory processes, whether it represents proprietary, spiritual, aesthetic, or charitable causes.
    Tako bi trebalo biti u pogledu dolina, alpskih livada, reka, jezera, ušća, plaža, grebena, šumarka, močvara ili čak vazduha koji oseća razorne pritiske savremene tehnologije i savremenog života. Reka je, na primer, živi simbol čitavog života koji održava ili neguje – ribe, vodene insekte,gnjurce, vidre, kune, jelene, losove, medvede i sve ostale životinje, uključujući čoveka, koje zavise od njega ili koji uživaju u njemu zbog pogleda, zvuka ili života.Reka kao tužilac govori u ime ekološke jedinice života koja je njen deo. Oni ljudi koji imaju značajan odnos prema tom vodnom telu – bilo da se radi o ribaru, kanuistu, zoologu ili drvoseči – moraju biti u stanju da govore o vrednostima koje reka predstavlja i kojima preti uništenje. (. . . )   Ekologija odražava etiku zemljišta; i Aldo Leopold je u Almanahu A Sand County 204 (1949.) napisao: „Etika zemljišta jednostavno proširuje granice zajednice tako da uključuje tlo, vode, biljke i životinje, ili zajedno: zemlju”. To je, kako ja vidim, pitanje” ugleda (stava)“” u ovom slučaju i kontroverzi.”“[16][4] Ecology reflects the land ethic; and Aldo Leopold wrote in A Sand County Almanac 204 (1949), „The land ethic simply enlarges the boundaries of the community to include soils, waters, plants, and animals, or collectively: the land.“
    That, as I see it, is the issue of „standing“ in the present case and controversy.

 

References[edit]

In addition to Stone’s legal work, other late 20th and early 21st century drivers of the rights of nature movement include indigenous perspectives and the work of the indigenous rights movement;[22][79] the writings of Arne Naess and the Deep Ecology movement;[80][81] 

the „right to integral health.“

Each of these developments advanced the indigenous principle that the ecosystems are living, spiritual beings with intrinsic value, incapable of being owned in an absolute sense.[102][103]

In 2008, the people of Ecuador amended their Constitution to recognize the inherent rights of nature, or Pachamama. The new text arose in large part as a result of cosmologies of the indigenous rights movement and actions to protect the Amazon, consistent with the concept of Sumac Kawsay („buen vivir“ in Spanish, „good living“ in English), or encapsulating a life in harmony with nature with humans as part of the ecosystem.[104][105][106] 

In 2018, the Colombia Supreme Court took up a climate change case by a group of children and young adults that also raised fundamental rights issues. In addition to making legal findings related to human rights, the Court found that the Colombian Amazon is a „‘subject of rights’, entitled to protection, conservation, maintenance and restoration.“

It states in part that the „violation of the rights of Mother Earth, as part of comprehensive development for Living Well, is a violation of public law and the collective and individual rights.“[126] While a step forward, this enforcement piece has not yet risen to the level of a specific enforcement mechanism.[127]

Santa Monica updated its Sustainable City Plan in 2014 to reinforce its codified commitment to nature’s rights. In 2018, the City Council adopted a Sustainable Groundwater Management Ordinance that specifically referenced the inherent rights of the local aquifer to flourish.[21]

The United Nations has held nine „Harmony with Nature“ General Assembly Dialogues as of 2019 on Earth-centered governance systems and philosophies, including discussions of rights of nature specifically.[136][137] The companion U.N. Harmony with Nature initiative compiles rights of nature laws globally and offers a U.N. „Knowledge Network“ of Earth Jurisprudence practitioners across disciplines.[138